Επιβάλλεται η κρατική παρέμβαση στο ζήτημα της στέγης, λέει η ΓΓ της ΠΕΟ
Το ζήτημα της στέγης αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια σε ένα μείζων κοινωνικό ζήτημα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, με την επίλυση του να χρειάζεται πάνω από όλα αναγνώριση ότι χρειάζεται και επιβάλλεται η κρατική παρέμβαση, τόσο για έλεγχο της υπέρμετρης αύξησης του κόστους ανέγερσης, αγοράς ή ενοικίασης κατοικίας, όσο και αναγνώριση της ανάγκης για δημόσια παρέμβαση, που να βοηθά τους λιγότερο προνομιούχους, τα χαμηλομεσαία εισοδήματα να έχουν αξιοπρεπή στέγη, δήλωσε το Σάββατο η ΓΓ της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους.
Σε χαιρετισμό της εκ μέρους της Κοινωνικής Συμμαχίας «Στέγη για όλους», στην ημερίδα «Στέγη για όλους – Πόσο εφικτή είναι;» στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η κ. Χαραλάμπους είπε ότι το 2019 η ΠΕΟ εκτιμώντας ότι το πρόβλημα της εξασφάλισης προσιτής στέγης θα εξελίσσεται σε ένα νέο κοινωνικό ζήτημα, σε ακόμα ένα στοιχείο κοινωνικής ανισότητας, πήρε την πρωτοβουλία συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας «Στέγη για όλους», με στόχο όσο το δυνατό περισσότερες οργανώσεις να συνενώσουμε τις δυνάμεις στον αγώνα για προσιτή στέγη.
Όπως είπε στο συνέδριο που πραγματοποίησαν τον Οκτώβρη του 2019 στην εισαγωγική ομιλία που καταθέσαν, εκ μέρους της συμμαχίας, σημειώνονται ότι «από τη μια η νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της οικονομίας που συντελείται τα τελευταία χρόνια στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης και η συρρίκνωση και οι περικοπές στα στεγαστικά προγράμματα στέρησαν από τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, τους χαμηλόμισθους, τα νεαρά ζευγάρια, τους πρόσφυγες, σημαντικές δυνατότητες στην προσπάθεια απόκτησης ιδιόκτητης στέγης, ενώ από την άλλη οι πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση με τους πύργους και τα χρυσά διαβατήρια, επενδύσεων οδήγησαν σε ένα μπουμ ενοικίων το οποίο τα καθιστά και αυτά απλησίαστα για τους πολλούς».
«Αν σε αυτό το σκηνικό προστεθούν και τα νομικά εργαλεία που αφειδώλευτα έδωσε η κυβέρνηση στις τράπεζες για να προχωρούν σε εκποιήσεις, γίνεται πέραν από προφανές ότι το στεγαστικό έχει καταστεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά και μεσαία στρώματα της κυπριακής κοινωνίας, οι μετανάστες, οι φοιτητές, οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Καθόλου τυχαίο λοιπόν το ότι για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η Κύπρος έχει αστέγους», ανέφερε η ΓΓ της ΠΕΟ.
Όπως σημείωσε «σήμερα τέσσερα χρόνια μετά οι πιο πάνω επισημάνσεις όχι μόνο συνεχίζουν να ισχύουν αλλά σε αυτές προστέθηκαν νέα στοιχεία που επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο τα δεδομένα», προσθέτοντας πως «οι αυξήσεις στις τιμές των κατασκευαστικών υλικών, που οδήγησαν σε αυξήσεις στο κόστος ανέγερσης κατοικίας, η αύξηση των δανειστικών επιτοκίων που επιδείνωσε τα οικονομικά δεδομένα χιλιάδων οικογενειών με οικιστικά δάνεια, ενώ έκανε ακόμα πιο απροσπέλαστη τη δανειοδότηση για απόκτηση στέγης, τα κίνητρα προσέλκυσης επενδυτών από το εξωτερικό που οδήγησαν σε αυξημένη ζήτηση στέγης χωρίς να προηγηθεί η εξασφάλιση επαρκούς διαθεσιμότητας προσιτής στέγης έτσι που να μην οδηγηθούμε σε εκτόξευση των ενοικίων, είναι μερικά από τα δεδομένα που προστέθηκαν στα προϋπάρχοντα, κάνοντας το ζήτημα της στέγης μαζί με το θέμα της ακρίβειας δυο προβλήματα που ιεραρχεί η πλειοψηφία της κοινωνίας ως τα πιο σημαντικά σήμερα».
Ανέφερε ακόμα ότι «χωρίς οποιαδήποτε διάθεση παραγνώρισης ή υποβάθμισης των μέχρι σήμερα δράσεων και προγραμμάτων που εξαγγέλθηκαν, είναι προφανές ότι αυτά δεν απέδωσαν», συμπληρώνοντας πως «οι λόγοι για τη μειωμένη, έως ανεπαίσθητη επίδραση τους, δεν οφείλονται μόνο στην χρονοκαθυστέρηση, από την εξαγγελία μέχρι την εφαρμογή, αλλά κατά κύριο λόγο στην φιλοσοφία αυτών των σχεδίων που έχουν ουσιαστικές δομικές αδυναμίες».
«Πρώτον στο ότι τα περισσότερα σχέδια χορηγιών, όσο γενναιόδωρα και αν είναι από πλευράς ύψους χορηγίας, δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα εξασφάλισης δανειοδότησης που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των νέων και κατά δεύτερο ότι η αναλογία μεταξύ προσφοράς στέγης από προγράμματα κοινωνικής στέγης και προσφοράς από τον ιδιωτικό τομέα είναι δυνασανάλογη υπέρ του ιδιωτικό τομέα με αποτέλεσμα να μην επενεργούν ουσιαστικά στις τιμές», είπε η κ. Χαραλάμπους.
Συνέχισε τονίζοντας πως χρειάζεται ένας πιο ριζοσπαστικός και καινοτόμος σχεδιασμός στεγαστικής πολιτική, που θα εδράζεται σε ένα κεντρικό και ενιαίο σχεδιασμό όλων των παραμέτρων της κοινωνικής στεγαστικής πολιτικής από ένα ενιαίο φορέα.
Εκτίμησε πως αυτός ο ρόλος μπορεί να αποδοθεί στον ΚΟΑΓ, ενώ συμπλήρωσε πως η κοινωνία δεν χρειάζεται ακόμα ένα τραπεζικό ίδρυμα αλλά ένα ημιδημόσιο κοινωνικό οργανισμό που να παρεμβαίνει στην δανειοδότηση χαμηλομεσαίων νοικοκυριών για απόκτηση προσιτής στέγης.
Επίσης, είπε πως χρειάζεται πολλαπλασιασμός των προγραμμάτων κοινωνικής στέγης τόσο για απόκτηση ιδιόκτητης στέγης μέσω ενοικιαγοράς όσο και για ενοικίαση, ενώ για την επίτευξη αυτού του στόχου πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και κοινωνικών ταμείων, όπως π.χ. το ΤΚΑ και τα Ταμεία Προνοίας παρέχοντας τους ειδικά κίνητρα.
Στο μεταξύ, πρόσθεσε ότι στην κατεύθυνση της στήριξης των προγραμμάτων κοινωνικής στέγης θα πρέπει να αξιοποιηθούν και πόροι από την Ε.Ε., ενώ σημείωσε ότι «παράλληλα στην κατεύθυνση της εξεύρεσης πόρων θεωρούμε ότι μπορεί να συνδράμει και η επικείμενη φορολογική μεταρρύθμιση μέσα από την επιβολή φορολογίας για την μεγάλη αδρανή ακίνητη περιουσία όπως και με την επαναφορά του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας για μεγάλης αξίας ιδιοκτησίες».
Πηγή: ΚΥΠΕ
03:45
03:24
15:50
