Τι χάνουν Ρωσία και Ιράν στη Συρία
newsare.net
Η Τουρκία και το Ιράν ήταν τεράστιοι υποστηρικτές του καθεστώτος Άσαντ για δεκαετίες, βλέποντας τη Συρία ως το κέντρο της πολιτικής τους στηΤι χάνουν Ρωσία και Ιράν στη Συρία
Η Τουρκία και το Ιράν ήταν τεράστιοι υποστηρικτές του καθεστώτος Άσαντ για δεκαετίες, βλέποντας τη Συρία ως το κέντρο της πολιτικής τους στη Μέση Ανατολή. Γι' αυτό η Τεχεράνη και η Μόσχα παρενέβησαν τόσο δυναμικά για να στηρίξουν τον Άσαντ γύρω στο 2015, όταν το καθεστώς του βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Αλλά την περασμένη εβδομάδα, καθώς οι τζιχαντιστές που ηγείται η HTS αντιμετώπισαν μικρή αντίσταση από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις στο δρόμο προς τη Δαμασκό, τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν αποφάσισαν να αποσυρθούν. Τώρα και οι δύο χώρες, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ουσιαστικά εκτός σκηνής στη Συρία. Ρωσία: Στρατιωτικές εγκαταστάσεις και επιρροή Η ρωσική ναυτική βάση στην Ταρτούς είναι το μοναδικό λιμάνι θερμών υδάτων της Μόσχας. Για χρόνια, επέτρεπε στο Κρεμλίνο να προβάλλει ναυτική ισχύ στη Μεσόγειο και να κρατά το ΝΑΤΟ σε εγρήγορση στην περιοχή. Παράλληλα η ρωσική αεροπορική βάση στη Χμέιμιμ, όχι μόνο υποστήριζε τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ρωσίας σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, αλλά επίσης διέθετε προηγμένα αμυντικά συστήματα που έδιναν στη Ρωσία ρόλο στη διαμόρφωση της αντιπαράθεσης Ισραήλ-Συρίας – κάθε φορά που η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία εξαπέλυε επιδρομές εναντίον ιρανικών στόχων στη Συρία, έπρεπε τουλάχιστον να λαμβάνει υπόψη τα ρωσικά αμυντικά συστήματα. Τώρα, η τύχη αυτών των εγκαταστάσεων είναι αβέβαιη. Διαβάστε επίσης: Με βάρκα διέφυγε στο Λίβανο ο επικεφαλής Μυστικών Υπηρεσιών του Άσαντ (VID) Η Ρωσία φέρεται να έχει εκκενώσει προσωπικό, εξοπλισμό και οπλισμό, αλλά φαίνεται να υπάρχει η πιθανότητα μιας συμφωνίας με την HTS που θα επιτρέπει στη Μόσχα να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις στην Ταρτούς και τη Χμέιμιμ. Ως μέρος αυτής της συμφωνίας, το Κρεμλίνο ενδέχεται να επιδιώξει να αξιοποιήσει τη μακροχρόνια οικονομική επιρροή του στη Συρία και τη δυνατότητά του να λειτουργεί ως αντίβαρο, αν η νέα κυβέρνηση ανησυχεί για την υπερβολική επιρροή της Τουρκίας. Ωστόσο, το διακύβευμα είναι μεγάλο. Η Ρωσία θα δυσκολευτεί να αντικαταστήσει αυτές τις εγκαταστάσεις αλλού στην περιοχή. Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως η Αίγυπτος ή τα κράτη του Κόλπου, είναι απίθανο να φιλοξενήσουν ρωσικές βάσεις, φοβούμενοι αντίποινα από την Ουάσιγκτον. Παρότι η Ρωσία έχει φίλους στη Λιβύη και την Αλγερία, θα χρειάζονταν χρόνια για να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις τόσο εξελιγμένες όσο αυτές που διέθετε στη Συρία. Πέρα από την απώλεια σκληρής ισχύος, η Ρωσία υπέστη πλήγμα και στη μαλακή ισχύ της. Ο Άσαντ δεν ήταν ο μόνος ηγέτης που βασίστηκε στη Μόσχα για στήριξη υπό σοβαρή πίεση από τη Δύση. Αλλά η αδυναμία ή απροθυμία της Μόσχας να στηρίξει τον Άσαντ στις τελευταίες κρίσιμες ώρες του μπορεί να ανησυχήσει ηγέτες όπως ο Μαδούρο, ο Ντίας Κανέλ, ο Κιμ και ο Λουκασένκο. Η αξία μιας συμμαχίας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν ουσιαστικά έχει υποστεί πλήγμα Ιράν: Η περιφερειακή στρατηγική στα συντρίμμια Όποιες και αν είναι οι απώλειες της Ρωσίας, είναι μικρές μπροστά στις συνέπειες για το Ιράν. Η Συρία ήταν το κέντρο του ισχυρού «Άξονα της Αντίστασης» του Ιράν κατά του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η χώρα ήταν κρίσιμη για τους πληρεξούσιους του Ιράν, τη Χεζμπολάχ στο γειτονικό Λίβανο, οι οποίοι λάμβαναν ιρανικά όπλα και υποστήριξη μέσω της Συρίας, ενώ επωφελούνταν και από τις αγορές λαθρεμπορίου και ναρκωτικών της χώρας. Επιπλέον, το καθεστώς Άσαντ αγόραζε αξιόπιστα πετρέλαιο αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων που το Ιράν δεν μπορούσε να πουλήσει αλλού λόγω των δυτικών κυρώσεων. Τέλος, η Συρία παρείχε 70.000 τετραγωνικά μίλια φιλικού εδάφους μεταξύ του Ιράν και των περιφερειακών του εχθρών στο Ισραήλ, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την Τεχεράνη που ανησυχεί συνεχώς για ενδεχόμενα ισραηλινά πλήγματα στο πυρηνικό της πρόγραμμα ή σε άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Αν και η νέα κυβέρνηση της Συρίας, υπό την HTS, δεν είναι πιθανό να είναι φιλικότερη προς το Ισραήλ, η HTS βλέπει το Ιράν και τη Χεζμπολάχ ως μεγάλους εχθρούς, καθιστώντας δύσκολο για την Τεχεράνη να φανταστεί μια Συρία υπό την HTS ως αξιόπιστο αποτρεπτικό παράγοντα κατά του Ισραήλ. Σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ και της Χαμάς από το Ισραήλ – τους δύο κύριους πληρεξούσιους του Ιράν στην περιοχή – η περιφερειακή επιρροή της Τεχεράνης βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο εδώ και χρόνια. Η ιρανική κυβέρνηση προσπάθησε να παρουσιάσει ένα θαρραλέο πρόσωπο, δηλώνοντας νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι θα «χρησιμοποιήσει όλες τις περιφερειακές και διεθνείς της ικανότητες για να σταματήσει τα εγκλήματα του σιωνιστικού καθεστώτος κατά της Συρίας». Read more