newsare.net
Για το ισχυρό αίσθημα ευθύνης που τον ώθησε να εστιάσει στη «δύσκολη αρχή» μετά τη γέννηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά και την σύντομη ανΝτάνης Κορομηλάς: «Η Κύπρος άξιζε να έχει τη δική της ιστορία»
Για το ισχυρό αίσθημα ευθύνης που τον ώθησε να εστιάσει στη «δύσκολη αρχή» μετά τη γέννηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά και την σύντομη αναφορά που έκανε σε προηγούμενη δουλειά του, μιλάει στο ΚΥΠΕ ο Ελληνοκαναδός σκηνοθέτης της ταινίας μικρού μήκους «Η Κύπρος τον Χειμώνα». «Η Κύπρος άξιζε να έχει τη δική της ιστορία», λέει. Η ταινία «Η Κύπρος τον Χειμώνα», παραγωγής του 2024, παρουσιάζεται στο 20ο ετήσιο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου. Το κοινό θα μπορεί επίσης να την δει στις ιστοσελίδες CYIFF www.cyprusfilmfestival.org και Inspire-TV™. Μια σύντομη σύνοψη της παραγωγής στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ την περιγράφει ως «μια κινηματογραφική δοκιμιακή αφήγηση βασισμένη σε αρχειακό υλικό που καταγράφει τα ταραγμένα πρώτα 14 χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας». Εικόνες από την Κύπρο του σήμερα εναλλάσσονται με μαυρόασπρες εικόνες του παρελθόντος απεικονίζοντας τον αγώνα των Κυπρίων. Η ταινία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, σπάνιο ασπρόμαυρο και έγχρωμο βιντεοσκοπημένο υλικό σημαντικών στιγμών που οδήγησαν στην ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, των δικοινοτικών ταραχών του 1960, αποσπάσματα από την πορεία του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου και πρώτου Προέδρου της Κύπρου Μακάριου, του δικτάτορα Δημήτριου Ιωαννίδη, καθώς και σύντομες συνεντεύξεις με απλούς ανθρώπους που εκφράζουν την άποψή τους ως προς τους λόγους που έγινε η τουρκική εισβολή του 1974. Σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ και απαντώντας σε ερώτηση ως προς το γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με την Κύπρο και την συγκεκριμένη περίοδο, ο κ. Κορομηλάς απαντάει ότι στην πρώτη του ταινία «Ελλάδα Χρόνος Μηδέν» φθάνει ως το σημείο όπου οι Έλληνες θα καταργήσουν την Μοναρχία και η Χούντα φαίνεται να είναι ανίκητη μέχρι που κάνει την δεύτερη απόπειρα δολοφονίας του Μακάριου. Τότε, προσθέτει, «τα πάντα πάνε κατά διαόλου και η Κύπρος θυσιάζεται την ώρα που αποκαθίσταται η Δημοκρατία στην Ελλάδα». «Τα δύο λεπτά που αφιερώνονται στην Κύπρο δεν ήταν αρκετά και τα γεγονότα του 1974 άξιζαν την δική τους ιστορία», λέει. Οπότε, σημειώνει, «έστρεψα το ενδιαφέρον μου πίσω σε εκείνη την περίοδο, λόγω ενός ισχυρού αισθήματος ευθύνης να εκφράσω ένα λυπηρό και ατέλειωτο κεφάλαιο της κινηματογραφικής μου δουλειάς». Ερωτηθείς γιατί επέλεξε να κάνει μια παραγωγή των 30 λεπτών και πόσο δύσκολο ήταν να μεταφέρει τις περίπλοκες πτυχές του ζητήματος σε αυτό το χρονοδιάγραμμα, ο Ντάνης Κορομηλάς απαντάει πως «ο χρόνος δεν υπήρξε ποτέ συνειδητός στόχος καθώς ανέπτυσσα την ιστορία». Θυμάται ότι «αφότου ερεύνησα χιλιάδες σελίδες και συνειδητοποίησα ότι ο ΟΗΕ είχε πάνω από 200 συναντήσεις για το μοιρασμένο κράτος της Κύπρου, δεν ήθελα να φέρω ξανά στο προσκήνιο τις ίδιες καταγγελίες και κατηγορίες, ή να επαναλάβω τα ίδια επιχειρήματα». «Βρήκα ότι υπήρξε μια στιγμή το 1978, στον Καναδά, όπου φαίνεται ότι η καλύτερη δυνατή συμφωνία που θα μπορούσε ποτέ να προσφερθεί στην Κύπρο από τους Τούρκους εισβολείς, απορρίφθηκε. Δεν υπήρξε έκτοτε καλύτερη συμφωνία στο τραπέζι», αναφέρει, προσθέτοντας ότι «ήταν το Σχέδιο ABC». Απαντώντας σε ερώτηση για το σπάνιο αρχειακό υλικό που χρησιμοποιεί στην παραγωγή ο κ. Κορομηλάς αναφέρει ότι «μέρος του υλικού προήλθε από τις προεδρικές βιβλιοθήκες πρώην Προέδρων των ΗΠΑ, από Μουσεία Πολέμου και μερικά βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα από έργα και ιδρύματα από την δεκαετία του 1970». «Το Ίδρυμα Κακογιάννης έχει παραδοσιακά υπάρξει πάρα πολύ βοηθητικό στις προσπάθειές μου όταν έκανα το Toronto Greek Film Retrospective, οπότε το βιντεοσκοπημένο υλικό ήρθε έγκαιρα για να μπορέσει να αποδοθεί η κατάσταση μετά την εισβολή», σημειώνει. Αναφέρει επίσης ότι χρησιμοποίησε και την βρετανική Pathe αλλά προσθέτει ότι το βιντεοσκοπημένο υλικό που μπορεί κάποιος να αγοράσει για χρήση στο ΗΒ «είναι στη βάση της δικής μου εμπειρίας, το πιο ακριβό στον κόσμο». Κατά τη διάρκεια της ταινίας προβάλλονται εικόνες της κατεχόμενης Αμμοχώστου πριν από το 1974 όταν περνούσαν τις διακοπές τους εκεί διασημότητες, οι οποίες εναλλάσσονται με εικόνες από την κατάσταση στην οποία περιήλθε η πόλη «φάντασμα». Κληθείς να πει τι ήθελε να δείξει με αυτές τις εικόνες ο Ντάνης Κορομηλάς εξηγεί ότι ανακάλυψε «εικόνες του Πολ Νιούμαν, της Μπριζίτ Μπαρντό, ακόμα και των ABBA, τη δεκαετία του 1970... και συνειδητοποίησα ότι επρόκειτο για μια πολύ δημοφιλή παραλιακή περιοχή για το τζετ σετ». «Και η αρχική βία και αποτυχία της διπλωματίας και της λογικής, έχει αφήσει πίσω της μια ακτογραμμή φαντασμάτων», αναφέρει, προσθέτοντας ότι «είναι το πιο βασανιστικό και λυπηρό από οποιοδήποτε υλικό έχω ποτέ ερευνήσει». Κληθείς να σχολιάσει αναφορές που γίνονται στην ταινία στην ρωσική εισβολή της Ουκρανίας και τις ομοιότητες που αναδεικνύονται με την κατάσταση στην Κύπρο, ο σκηνοθέτης λέει ότι «η ψευδής αφορμή του τουρκικού στρατού ότι έπρεπε να εισβάλουν στην Κύπρο για να σώσουν τους Τουρκόφωνους πολίτες από τον αφανισμό τους από τους Ελληνοκύπριους και η αποτυχημένη παράνοια του Δικτάτορα Ιωαννίδη είναι στρατηγική που αν και βαμμένη με αίμα έχει χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά». «Ο ηγέτης της Ρωσίας, Πούτιν, έχει δώσει την ίδια δικαιολογία για την εισβολή του στην Ουκρανία. Κανείς δεν πιστεύει αυτή την εξήγηση εκτός Ρωσίας, και ορισμένα μέρη όπως η Λευκορωσία φαντάζομαι», προσθέτει. Σε ερώτηση για το επόμενο του πρότζεκτ ο Ντάνης Κορομηλάς λέει ότι «το τελικό έργο της ιστορικής τριλογίας μου, ΣΠΑΡΤΑΜΕΡΙΚΑ, θα παρουσιαστεί αυτό το μήνα στο Τορόντο και στο 16ο ετήσιο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Γέφυρες», στην Κόρινθο». «Το podcast του ΣΠΑΡΤΑΜΕΡΙΚΑ αναμένει για το κατά πόσο θα προβληθεί στο 66ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αυτό το Νοέμβριο», προσθέτει. Προσκαλεί τους Κύπριους να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του www.spartamerika.com όπου θα γίνονται ενημερώσεις εντός του επόμενου μήνα. Κλείνοντας, ο σκηνοθέτης σημειώνει ότι θα προτιμούσε να είχε εργαστεί πάνω σε κάτι άλλο και να είχε υπάρξει μια «ανθρώπινη και έντιμη» λύση της μοιρασμένης Κύπρου, παρά να εργαζόταν σε μια τόσο «σκοτεινή» επέτειο. Όμως, λέει, «όπως για κάθε τι, πρέπει να θυμόμαστε, να επιμένουμε, και να έχουμε ελπίδα και ανοιχτό πνεύμα που να μας ωθεί προς τα μπρος». «Η Κύπρος έχει και θα έχει πάντοτε ειδικό μέρος στην καρδιά μου», καταλήγει. Read more
03:45
03:24
15:50
