Τους ιστορικούς δεσμούς Κύπρου-Ισραήλ μνημόνευσαν ΥΠΑΜ-Πρέσβης Ισραήλ
Ο αγώνας του Ισραήλ για ασφάλεια και ειρήνη είναι «ακόμα σε εξέλιξη», δήλωσε σήμερα σε ομιλία του ο Πρέσβης του Ισραήλ Όρεν Ανόλικ ενώ εξήρε το ρόλο των Κυπρίων που διακινδύνευσαν για να βοηθήσουν τους Εβραίους που διέφυγαν στην Κύπρο αλλά κρατήθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Βρετανών. Έχουμε καθήκον να διασφαλίσουμε ότι οι μνήμες του Ολοκαυτώματος θα παραμείνουν ζωντανές, ανέφερε από την πλευρά του ο Υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας.
Μιλώντας στην τελετή μνήμης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 76 χρόνων από το κλείσιμο των «στρατοπέδων κράτησης» των επιζώντων του Ολοκαυτώματος, στην Κύπρο που πραγματοποιήθηκε στο Μνημείο Κύπρο–Ισραηλινής Φιλίας, στο Στρατόπεδο Αντ/γου Β. Καποτά, στην Λευκωσία, ο κ. Ανόλικ είπε ότι ο χώρος αυτός ήταν ένα από τα βρετανικά στρατόπεδα κράτησης στην Κύπρο για Εβραίους πρόσφυγες.
Ο Πρέσβης Ανόλικ ανέφερε ότι τα φρικτά γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου 2023, «όταν οι τρομοκράτες της Χαμάς πραγματοποίησαν μια βάρβαρη σφαγή -- σκοτώνοντας χιλιάδες αθώους Ισραηλινούς, βιάζοντας γυναίκες, απαγάγοντας πολίτες και προκαλώντας εκτεταμένο τρόμο, μας υπενθυμίζουν ότι ο δρόμος προς την ειρήνη παραμένει μακρύς».
Η Χαμάς, υπενθύμισε, κρατάει ακόμα 73 ομήρους στη Γάζα, προσθέτοντας «δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να επιστραφούν όλοι τους στο σπίτι τους».
Στην εκδήλωση, είπε ότι μεταξύ Αυγούστου 1946 και Φεβρουαρίου 1949, περισσότεροι από 52.000 επιζώντες του Ολοκαυτώματος – που είχαν αποβιβαστεί από 39 πλοία – και οι οποίοι είχαν υποστεί τον χειρότερο τρόμο του 20ού αιώνα, βρέθηκαν πίσω από συρματοπλέγματα για άλλη μια φορά. «Είχαν κρατηθεί σε μια ντουζίνα στρατόπεδα που βρίσκονταν διάσπαρτα σε όλο το νησί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, περίπου 2.200 Εβραιόπουλα γεννήθηκαν στην Κύπρο» πρόσθεσε.
Στεκόμαστε σήμερα στο έδαφος όπου πολλά από αυτά τα νεογέννητα ανάσαναν για πρώτη φορά, είπε, προσθέτοντας ότι «αυτός ο τόπος έχει βαθύ νόημα». Είναι ένα από τα θεμέλια της κοινής ιστορίας του Ισραήλ και της Κύπρου, είπε ο Πρέσβης.
Ο κ. Ανόλικ περιέγραψε την ιστορία των στρατοπέδων συγκέντρωσης ως τον θεμελιώδη σύνδεσμο μεταξύ του Ισραήλ και της Κύπρου. Οι Εβραίοι κρατούμενοι στην Κύπρο στερήθηκαν την ελευθερία τους και κρατήθηκαν σε αβεβαιότητα για το τι τους επεφύλασσε το μέλλον, ωστόσο, «σε αυτές τις σκοτεινές μέρες, φώτισε ένα φως – η καλοσύνη και η αλληλεγγύη από τον λαό της Κύπρου». Σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε όχι μόνο τις πάνω από 52.000 ψυχές που διέφυγαν από τους φρικαλεότητες του Ολοκαυτώματος. Σήμερα, θυμόμαστε επίσης τους γενναίους Κύπριους που στάθηκαν στο πλευρό τους και έτειναν χείρα βοηθείας στους πρόσφυγες», είπε.
Ορισμένοι από αυτούς τους Κύπριους εργάζονταν μέσα στα στρατόπεδα ενώ άλλοι ζούσαν σε κοντινές πόλεις και χωριά. «Όλοι τους συνέβαλαν σημαντικά στην ανακούφιση, την ευημερία και την ελευθερία των κρατουμένων», είπε.
Τιμούμε την κληρονομιά του αείμνηστου Προδρόμου Παπαβασιλείου, ο οποίος ηγήθηκε αυτής της ευγενικής προσπάθειας, είπε ο Πρέσβης και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στα παιδιά και τα εγγόνια του και των άλλων «ατρόμητων Κυπρίων για τη διατήρηση της μνήμης αυτού του κρίσιμου κεφαλαίου στην ιστορία».
Αν και έχουν περάσει 76 χρόνια από το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, είπε ο κ. Ανόλικ, οι έντονες μαρτυρίες των Κυπρίων που βοήθησαν τους Εβραίους πρόσφυγες εξακολουθούν να μας συγκινούν, και τίμησε την Ειρηνούλα Λοΐζου, κόρη του αείμνηστου Καπετάνιου Παύλου Ρωσίδη, ο οποίος υπηρέτησε ως λιμενάρχης στο λιμάνι της Αμμοχώστου. Είπε ότι ο πατέρας της διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην υποστήριξη του Προδρόμου Παπαβασιλείου στις προσπάθειές του να βοηθήσει τους κρατούμενους.
«Οι ενέργειες του Παύλου Ρωσίδη διευκόλυναν τη φυγή των Εβραίων κρατουμένων προς το Ισραήλ. Κάνοντάς το αυτό, ο έντιμος Καπετάνιος έθεσε σε κίνδυνο την ελευθερία, την οικογένεια και το βιοπορισμό του» συμπλήρωσε ο Πρέσβης.
Σε ομιλία του, ο Υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας - την οποία ανέγνωσε εκ μέρους του η Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Άμυνας Άννα Αριστοτέλους - είπε ότι η σημερινή εκδήλωση στο Μνημείο Κυπρο-Ισραηλινής Φιλίας, είναι αφιερωμένη στα παιδιά των επιζώντων του Ολοκαυτώματος, που γεννήθηκαν στην Κύπρο την περίοδο 1946 – 1949.
Ανέφερε ότι κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά, η Κύπρος αποτέλεσε, για ακόμη μια φορά, τον ενδιάμεσο και τελευταίο σταθμό στη πορεία χιλιάδων Εβραίων προς την Παλαιστίνη.
Η λειτουργία των στρατοπέδων κράτησης την τριετία 1946 – 1949 αποτέλεσε, είπε, μια από τις μαζικότερες και τελευταίες σελίδες στην ιστορία της εβραϊκής μεταναστευτικής παρουσίας στο νησί όπου πάνω από πενήντα χιλιάδες καταπονημένοι άνθρωποι, αφού γλίτωσαν από την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, και τον βίαιο εκδιωγμό από τις χώρες στις οποίες διαβιούσαν είχαν ως μόνη επιθυμία να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες της φρίκης του πολέμου και να ζήσουν ειρηνικά και ανθρώπινα με τις οικογένειές τους, οικοδομώντας τη χώρα και τα σπίτια τους.
Τα εκατομμύρια Εβραίων που δολοφονήθηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι αντισημιτικές πολιτικές των Κυβερνήσεων σε πολλές χώρες στις οποίες διαβιούσαν, αλλά και η άρνηση πολλών χωρών να δεχθούν τις χιλιάδες προσφύγων μετά τη λήξη του πολέμου, είπε ο κ. Πάλμας, κατέδειξε την ανάγκη για ίδρυση Εβραϊκού κράτους, το οποίο θα έλυνε το πρόβλημα των εκτοπισμένων Εβραίων και θα τους άνοιγε τον δρόμο για ισότιμη αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα. Στη διαδρομή τους προς τη νέα πατρίδα βρήκαν προσωρινό καταφύγιο στην Κύπρο, η οποία τους πρόσφερε ασφάλεια και φροντίδα, που τόσο πολύ έλειπαν από τις ζωές τους. Η ανταπόκριση του κυπριακού λαού, όπως γίνεται άλλωστε διαχρονικά σε κάθε ανθρωπιστική κρίση, ήταν άμεση, έμπρακτη και αξιομνημόνευτη, είπε ο Υπουργός.
Για την τριετία 1946 - 49, ο κυπριακός λαός με αισθήματα ανθρωπιάς και συμπόνοιας, παρείχε απλόχερα τη στήριξη, την παρηγοριά και την αλληλεγγύη που είχαν ανάγκη οι Εβραίοι συνάνθρωποί μας, που διέμεναν στα βρετανικά στρατόπεδα κράτησης που λειτούργησαν στον Καράολο Αμμοχώστου, τη Ξυλοτύμπου και τη Δεκέλεια.
Από το 1946, μέχρι και το κλείσιμο του τελευταίου στρατοπέδου τον Φεβρουάριο του 1949, 2200 παιδιά γεννήθηκαν στην Κύπρο, είπε ο κ. Πάλμας. Αυτοί οι άνθρωποι, συνέχισε, «δεν αποτελούν απλώς μνήμες του παρελθόντος, αλλά ζωντανά παραδείγματα της αδάμαστης δύναμης της ανθρώπινης θέλησης».
Ο κ. Πάλμας είπε ότι 80 χρόνια μετά το κλείσιμο των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, είναι ανθρωπίνως αδύνατο να γίνει κατανοητή η εξωφρενική απόφαση για τη λειτουργία τους, καθώς και η επινόηση, η σχεδίαση και ο φρικιαστικός τρόπος υλοποίησης του ειδεχθέστερου οργανωμένου εγκλήματος εξόντωσης που βίωσε ποτέ η ανθρωπότητα.
Η ιστορία χιλιάδων Εβραίων που διέφυγαν κατατρεγμένοι από την Ευρώπη και οι οποίοι αναζητώντας προστασία και ασφάλεια σε μια νέα πατρίδα κατέληξαν στην Κύπρο, είπε ο Υπουργός, «αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα της σύγχρονης ιστορίας, που οφείλουμε να συντηρούμε στη μνήμη και να αναδεικνύουμε, για να καταστεί γνωστή στις νεότερες και μελλοντικές γενιές».
Οφείλουμε, συνέχισε, να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση της μνήμης. Η μνήμη, είπε, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας, «αποτελεί μια δύναμη που πονάει, αλλά βοηθά, καθοδηγεί, προειδοποιεί, ευαισθητοποιεί και υποχρεώνει» να αντισταθούμε σε επαναλαμβανόμενα λάθη και να διασφαλίσουμε την ανθρωπιά μας καθώς και μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τις συνέπειες των πράξεών μας και να αποτρέψουμε την επανάληψη των τραγωδιών που στιγμάτισαν την ιστορία της ανθρωπότητας.
Πρόσθεσε πως έχουμε καθήκον να διασφαλίσουμε ότι οι μνήμες του Ολοκαυτώματος, θα παραμείνουν ζωντανές και θα αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον και όλοι από κοινού να εργαστούμε για τη δημιουργία ενός κόσμου, στον οποίο η ειρήνη, η συμφιλίωση, η αλληλοκατανόηση, η συνεργασία, η αλληλεγγύη και ο αμοιβαίος σεβασμός κατέχουν κυρίαρχη θέση.
Διαβάστε επίσης: Υφ. Τουρισμού: Αύξηση εγγραφών αυτοεξυπηρετούμενων καταλυμάτων κατά 73%
Πηγή: ΚΥΠΕ