Το ιδεολογικό «πρόβλημα» της Ευρώπης και της Κύπρου
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο διαπιστώνεται ένα σοβαρό πολιτικό «πρόβλημα» λόγω δύο σημαντικών ιδεολογικών μετατοπίσεων, που στρέβλωσαν το ευρωπαϊκό πολιτικό οικοδόμημα. Πρόκειται για ιδεολογική στρέβλωση που μετακυλύθηκε και στην Κύπρο. Οι αλλαγές αυτές προέκυψαν τις τελευταίες δεκαετίες, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και αφορούν ιδεολογικές μετατοπίσεις όλου του πολιτικού-κομματικού φάσματος με τρόπο που έχει αλλοιωθεί η «παραδοσιακή» (mainstream) πολιτική κατάταξη. Οι δύο μετατοπίσεις, κινήθηκαν προς αντίθετες ιδεολογικές κατευθύνσεις.
Η μια μετατόπιση αφορά την οικονομία, όπου το ιδεολογικό-πολιτικό φάσμα μετατοπίστηκε ολόκληρο προς ακραίες «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές, μετατοπίζοντας ουσιαστικά το πολιτικό κέντρο δεξιότερα. Στο ακραίο «νεοφιλελεύθερο» περιβάλλον οικονομίας, τα ολιγοπώλια, η υπερδιόγκωση των πανίσχυρων τραπεζικών κολοσσών, ο μειωμένος ανταγωνισμός, οι καταχρηστικές πρακτικές και τιμολογήσεις, αποτελούν μέρος της αποδεκτής κατάστασης πραγμάτων. Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές παράγουν πλούτο, ολοένα πιο συγκεντρωμένο σε λίγους, με συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και με σημαντική μερίδα πληθυσμού να δίνει αγώνα επιβίωσης κι εξόδου από την φτώχεια. Την φτώχεια όμως που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει η δογματική αριστερά η οποία επικεντρώνεται στην κατανομή πλούτου, παραγνωρίζοντας την ανάγκη παραγωγής πλούτου. Συγκρίνοντας τον σημερινό δημόσιο διάλόγο οικονομικής πολιτικής με εκείνον που επικρατούσε πριν 30 χρόνια, είναι εμφανής η μετατόπιση. Στα θέματα οικονομίας, το σημερινό ιδεολογικό κέντρο βάρους βρίσκεται δεξιότερα από το ανάλογο κέντρο πριν μερικές δεκαετίες.
Η αντίθετη μετατόπιση, από δεξιά προς αριστερά, συνέβηκε στο επίπεδο της λεγόμενης «πολιτικής ορθότητας», με επικράτηση μιας ακατάσχετης απαίτησης «δικαιωμάτων», εις βάρος της κοινής λογικής και του δημόσιου συμφέροντος. Πρόκειται για μετατόπιση με υιοθέτηση παραδοσιακά αριστερών αντιλήψεων που προωθούν διάφορες ομάδες «διαφορετικότητας», με όλο και συχνότερα ακραία πολιτική ατζέντα. Πλέον, στο όνομα δήθεν της «πολυπολιτισμικότητας», προωθείται η παράνομη μετανάστευση ενώ πρόκειται για φτηνό εργατικό δυναμικό. Έτσι, η δεξιά του Κ. Μητσοτάκη προωθεί την ακραία «πολιτική ορθότητα». Κι όποιος αντιδρά ή εντοπίζει την ιδεολογική μετατόπιση με αρνητικές επιπτώσεις, λόγω της παράνομης και ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, που οδηγεί στην πολιτισμική αλλοίωση αξιών, στοχοποιείται ως φοβικός, ρατσιστής και άλλα τέτοια από την πολιτική και ακαδημαϊκή ελίτ και άλλους εξαρτώμενους. Σε αυτό το «θέατρο» περιφρόνησης του, ο πολίτης βιώνει την πραγματικότητα μέσα σε περιβάλλον απόγνωσης που ολοένα τον ωθεί οργισμένο στα άκρα
Η σημερινή Ευρ. Ένωση είναι ένωση αξιών, οι οποίες αποτελούν τις κοινές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού και δεσμεύουν όλα τα κράτη-μέλη. Αυτός ο δεσμευτικός πυρήνας αξιών της ΕΕ, είναι το θεμέλιο του κοινού μας πολιτισμού. Μια πολυπολιτισμική αντίληψη έξω από τον κοινό μας πυρήνα αξιών, αποτελεί επιδίωξη για ανατροπή του υπέρτατου νόμου της ΕΕ, που είναι οι δεσμευτικές μας αξίες στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Δεν νοείται πολυπολιτισμικότητα στην ΕΕ που στοχεύει στην κατάργηση των αξιών μας. Ούτε νοείται προώθηση και προστασία εντός της ΕΕ, άλλων «αξιών» στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας, που ανατρέπουν τις ευρωπαϊκές αξίες. Για χρόνια τεκμηριώνουμε ότι σημαντικό ποσοστό των πολιτών δεν μεταλλάχθηκε σε «ρατσιστές» και «φοβικούς», όπως η επικρατούσα ελίτ διακηρύττει και βολεύεται, αλλά κύρια πηγή της οργής των πολιτών είναι η αλλοίωση και ομηρεία παραδοσιακών κομμάτων στην ατζέντα της ακραίας «πολιτικής ορθότητας».
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D
costas.mavrides@europarl.europa.eu