ΠτΔ: Δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για εφησυχασμό
Δηλώνουμε παρόντες για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν στην απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, προσθέτοντας πως δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για εφησυχασμό.
Σε ομιλία του στην πανηγυρική εκδήλωση των εθνικόφρονων Σωματείων Θ.Ο.Ι. «Άγιος Γεώργιος» Αυγόρου για τα 70χρονα από την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα 1955-1959 που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας στην Τεχνική Σχολή Αυγόρου, ο Πρόεδρος ανέφερε ότι «70 χρόνια από τον πιο αγνό αγώνα σε τούτο τον τόπο, οι μέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες. Η πατρίδα μας είναι ακόμα μοιρασμένη, υπό τουρκική κατοχή με τα τετελεσμένα, μέρα με τη μέρα να γίνονται χειρότερα».
Πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για εφησυχασμό πόσο μάλλον για αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής». Συνέχισε λέγοντας ότι «με κάθε διπλωματικό μέσο για αξιοποίηση των διεθνών συγκυριών και με πολύτιμη διαπραγματευτική δύναμη την Κυπριακή Δημοκρατία, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας καταβάλλουμε υπέρμετρες και συντονισμένες προσπάθειες για απεγκλωβισμό από το αδιέξοδο».
Βρισκόμαστε, συνέχισε «ενώπιον μιας νέας πρωτοβουλίας και δηλώνουμε παρόντες για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν στην απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε την «έντονη πεποίθηση» του πως «έχουμε υποχρέωση όλοι μας να μιλάμε στα παιδιά μας και στη νέα γενιά για την ΕΟΚΑ, για τους αγώνες και τις θυσίες όλων αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για να υπάρχουμε σήμερα εμείς, για να υπάρχει σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία».
Κάτι τέτοιο, συνέχισε, «σε καμία απολύτως περίπτωση δεν λειτουργεί αρνητικά ως προς το ενδεχόμενο μιας επίλυσης του Κυπριακού, αφού η βιωσιμότητα της όποιας λύσης περνά σε μεγάλο βαθμό μέσα από τον σεβασμό της ιστορικής ταυτότητας του καθενός και σίγουρα όχι μέσα από την αυτοκατάργηση».
Αναφερόμενος στην εκδήλωση, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είπε πως με αυτή αποδίδουν «και τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ήρωες και αγωνιστές του Αυγόρου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής».
Αφού ανέφερε πως «η Ελληνική Επανάσταση, μετέπειτα Ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και η σταδιακή απελευθέρωση ελληνικών εδαφών έδιναν προσδοκίες στους Έλληνες της Κύπρου» σημείωσε πως «οι διπλωματικοί αγώνες αποδείχθηκαν μάταιοι και η άτεγκτη στάση των Βρετανών αποικιοκρατών οδήγησε σε πιο έντονες κινητοποιήσεις, σε μαθητικές διαδηλώσεις, σε δυναμικές πράξεις αντίστασης και εξεγέρσεις, όπως το 1931, τα γνωστά «Οκτωβριανά», με την πυρπόληση του Αγγλικού Κυβερνείου και την εξορία ιεραρχών και πολιτικών».
Όπως είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «κομβικό σημείο και αποκορύφωμα όλης της προσπάθειας αποτελεί το δημοψήφισμα στις 15 Ιανουαρίου το 1950», σημειώνοντας ότι «το συντριπτικό αποτέλεσμα υπέρ της Ένωσης, προσέκρουσε, ωστόσο, για ακόμη μια αφορά, στην άρνηση των Βρετανών, ενώ και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας δεν έφεραν αποτέλεσμα».
Είπε ακόμα πως «ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος μαζί με τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή κατέληξαν στη μόνη διέξοδο που απέμεινε και δεν ήταν τίποτα άλλο από τον ένοπλο αγώνα» και πρόσθεσε ότι η ίδρυση της ΕΟΚΑ και η επιλογή της 1ης Απριλίου του 1955 ως η ημέρα έναρξης του αγώνα με ανατινάξεις, δολιοφθορές και διανομή προκηρύξεων, ήταν η φυσική εξέλιξη για ένα λαό που ζητούσε τα αυτονόητα».
Εξάλλου, είπε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης «οι αγωνιστές της Κυπριακής Επανάστασης είχαν έντονη την πεποίθηση της τήρησης της παρακαταθήκης των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και άλλων θρυλικών αγώνων του Ελληνισμού».
Σημείωσε ότι πρώτος νεκρός του αγώνα ήταν ο Μόδεστος Παντελή από το Λιοπέτρι, που θυσιάστηκε λίγο έξω από το Αυγόρου, τα μεσάνυκτα μεταξύ 31ης Μαρτίου και 1ης Απριλίου του 1955. «Μετά, ακολούθησαν και άλλοι μεγάλοι αγωνιστές και ήρωες, που άφησαν το στίγμα τους και σφράγισαν την ιστορία ολόκληρης της Κύπρου και του Ελληνισμού», είπε ο Πρόεδρος.
«Η κοινότητα του Αυγόρου ήταν παρούσα σε όλα τα γενικότερα γεγονότα και τα μέτωπα της πατρίδας μας, από τα Οκτωβριανά μέχρι το 1974, μέχρι ακόμα τα μεταγενέστερα χρόνια της εισβολής, με τη θυσία του Πέτρου Κακουλλή, το Αυγόρου μετρά αγώνες, ενέδρες, συλλήψεις, βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, κατ’ οίκον περιορισμούς, μετρά αίμα και θυσίες», είπε ο Πρόεδρος. Χαρακτήρισε μάλιστα «εντυπωσιακό το μέγεθος της προσφοράς του με μεγάλη και σπουδαία ιστορική και εθνική σημασία».
Ανέφερε επίσης πως, παρά τη βία και τη σκληρότητα των Βρετανών, οι «Αυκορίτες» και οι «Αυκορίτισσες» δεν λύγιζαν ούτε υπέκυπταν στις προσταγές τους. «Η δράση των ένοπλων ανταρτών της οργάνωσης κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι μνημειώδης και παραπέμπει σε αντίστοιχες σκηνές της αντίστασης των αδελφών Ελλήνων κατά τη γερμανική κατοχή», είπε, ενώ παραλλήλισε τις γυναίκες του Αυγόρου με τις Ελληνίδες της Πίνδου.
Όπως είπε ο Πρόεδρος «οι διάφορες ομάδες ανασυγκροτούνταν συνεχώς και στρατολογούσαν όλο και περισσότερους εθελοντές στον αγώνα. Συλλήψεις, ανακρίσεις, φυλακίσεις και δραπετεύσεις. Άξια αναφοράς είναι η μεγάλη συνεισφορά της οικογένειας Κάρυου σε όλους τους τομείς του αγώνα, με νεκρούς, τραυματίες και συλληφθέντες. Το ίδιο και πολλών άλλων αγωνιστών η τιμημένη και γενναία τους δράση» είπε και πρόσθεσε πως «κανένας, μα κανένας, δεν έμεινε πίσω, κανένας δεν περίσσεψε από αυτό τον πιο αγνό αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού».
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε στον Ανδρέα Κάρυο τον πρωτεργάτη του αγώνα και λαμπρό ήρωα του Αχυρώνα και στον Γεώργιο Κάρυο, εμπνευστή της νεολαίας και ανυπότακτο ήρωα στον Αστρομερίτη, που είναι όπως είπε «οι δύο από τους τέσσερις πεσόντες των χρόνων του αγώνα».
Ο Πρόεδρος χαρακτήρισε επίσης «μεγάλο σταθμό στα χρονικά του αγώνα της κοινότητας Αυγόρου, αλλά και ολόκληρης της Κύπρου» την «περίφημη μάχη της πλατείας τον Ιούλιο του 1958», ενώ παρουσίασε συνοπτικά την ηρωική στάση των κατοίκων απέναντι στην επιθετικότητα των Βρετανών.
Σημειώνεται ότι την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Αγωνιστών ΕΟΚΑ 55-59 Αυγόρου, η ΠΑ.Δ.Ε.Δ Πρωτοπορία και η Κίνηση Καθηγητών «Αλλαγή».