newsare.net
Η Τουρκία μοιάζει να λειτουργεί ως «πειραματικό εργαστήριο» (b-test) καταναγκαστικών μεθόδων που αργότερα εφαρμόζει η Κίνα σε πολύ μεγαλύτερη κΧάρτες, drones, λιμάνια: Tο κοινό εγχειρίδιο καταναγκασμού Τουρκίας-Κίνας
Η Τουρκία μοιάζει να λειτουργεί ως «πειραματικό εργαστήριο» (b-test) καταναγκαστικών μεθόδων που αργότερα εφαρμόζει η Κίνα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Σύμφωνα με μια ενδελεχή ανάλυση, του ισραηλινού στρατηγικού αναλυτή Shay Gal, όσα η Άγκυρα δοκιμάζει στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Λιβύη και τη Συρία, το Πεκίνο τα αξιοποιεί στον ευρύτερο χώρο του Ινδο-Ειρηνικού. Όπως αναφέρει σε ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Defence Connect, χάρτες, λιμενικές υποδομές, drones, υβριδικοί πόλεμοι και κρατικοί «αντιπρόσωποι» συγκροτούν ένα μοτίβο με ανησυχητικές ομοιότητες· ομοιότητες που δεν είναι ούτε τυχαίες ούτε αθώες. Turkey is China’s Beta. China is Turkey’s Scale.My Strategic Assessment in @DefenceConnect Australia.Turkey’s experiments in maps, proxies, ports & drones are the beta version of China’s coercive playbook.What Ankara tests in the Med, Beijing applies at scale across the… — Shay Gal שי גל (@ShayGal84) September 4, 2025 Ακολουθούν τα κύρια σημεία. Darwin, Λιβύη, κατοχή Κύπρου – Το σχέδιο επαναλαμβάνεταιΌταν η Αυστραλία παραχώρησε τον έλεγχο του λιμανιού Darwin σε κινεζική εταιρεία, το είδε ως εμπορική συμφωνία. Στην πραγματικότητα, ήταν στρατηγική προειδοποίηση. Η εξάρτηση από ξένες υποδομές συνεπάγεται μοχλό πίεσης – κάτι που Ελλάδα και Κύπρος γνωρίζουν πολύ καλά εδώ και δεκαετίες. Η Λιβύη και η κατεχόμενη βόρεια Κύπρος λειτουργούν για την Τουρκία όπως η Νότια Σινική Θάλασσα για την Κίνα. Οι τουρκικές βάσεις, τα drones και η χαρτογράφηση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» (Mavi Vatan) είναι το αντίστοιχο της κινεζικής «Nine-Dash Line». Από τους Χούθι στους ψαράδες–στρατιώτεςΗ χρήση άτυπων δυνάμεων (proxies) είναι κοινή πρακτική. Η Τουρκία χρηματοδοτεί δίκτυα όπως οι Χούθι στην Υεμένη, όπως η Κίνα χρησιμοποιεί «αλιευτικά σκάφη» με παραστρατιωτικό ρόλο. Πρόκειται για δίκτυα που δύσκολα εντοπίζονται και άρα μπορούν να ελέγχονται πολιτικά. Είναι ένας «γκρίζος πόλεμος» που δεν δηλώνεται ανοιχτά, αλλά αφήνει πραγματικά σημάδια φθοράς. Λιμάνια, διάδρομοι, ΠακιστάνΗ Τουρκία επενδύει στον λεγόμενο «Μεσαίο Διάδρομο», έναν διασυνδετικό άξονα Ανατολής-Δύσης. Η Κίνα από την άλλη, σπρώχνει την Πρωτοβουλία Ζώνης και Δρόμου (Belt & Road). Και οι δύο συναντιούνται στο Πακιστάν, με κοινά συμφέροντα και επιρροές: drones, πολεμικά πλοία, στρατηγικά λιμάνια (όπως το Gwadar). Στη Νότια Ασία, η συνεργασία Τουρκίας–Κίνας εκδηλώνεται πιο ξεκάθαρα μέσω του Πακιστάν. Το Πεκίνο έχει εδραιώσει δεσμούς με την Ισλαμαμπάντ μέσω του CPEC και στρατιωτικών τεχνολογιών, ενώ η Άγκυρα προσθέτει ναυτικές πλατφόρμες, αμυντική συνεργασία και διπλωματική στήριξη στο Κασμίρ. Για την Ινδία αυτό σημαίνει διπλή πίεση – από την Κίνα στα ανατολικά και από την Τουρκία–Πακιστάν στα δυτικά. Για το Πακιστάν, όμως, η «συμμαχία» εντείνει την εξάρτηση: δέσμιο των κινεζικών χρεών και ταυτόχρονα πεδίο δοκιμής των τουρκικών όπλων. Αντί για ενδυνάμωση, η χώρα μετατρέπεται σε πειραματικό χώρο των καταναγκαστικών μεθόδων Κίνας και Τουρκίας. Τα drones ως γεωπολιτικά εργαλεία Τα τουρκικά Bayraktar TB2 άλλαξαν τις ισορροπίες στην Ουκρανία, το Ναγκόρσνο Καραμπάχ και την Αφρική. Με παρόμοιο τρόπο η Κίνα εξάγει τα φθηνά drones Wing Loong, τα οποία συνοδεύονται από εκπαίδευση, υποστήριξη και συμπαραγωγή, μετατρέποντας τις αγορές σε πολιτική επιρροή. Παράλληλα, η Τουρκία ακολουθεί αντίστοιχη τακτική σε ζητήματα στρατηγικής αποτροπής: το πυρηνικό εργοστάσιο στο Άκουγιου την καθιστά εξαρτημένη από τη Ρωσία, ενώ ο πύραυλος Tayfun ενισχύει τις απειλές προς γειτονικές χώρες όπως η Κύπρος και ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις. Και στις δύο περιπτώσεις, η ισχύς δεν περιορίζεται σε χαρτογραφικές διεκδικήσεις αλλά υποστηρίζεται από σκληρά μέσα όπως τα πυρηνικά έργα και τα βαλλιστικά συστήματα. Καταστολή εντός = Επέκταση εκτόςΟι μέθοδοι επιρροής της Κίνας και της Τουρκίας σε εσωτερικές και εξωτερικές υποθέσεις παρουσιάζουν ανησυχητικές ομοιότητες. Το Πεκίνο χρησιμοποιεί το δίκτυο «Ενωμένο Μέτωπο» για να επηρεάζει κοινότητες της διασποράς και θεσμούς στο εξωτερικό, ενώ η Άγκυρα αξιοποιεί το Διευθυντήριο Θρησκευτικών Υποθέσεων και τα μεταναστευτικά της δίκτυα στην Ευρώπη για ήπια καταναγκαστική ισχύ. Παράλληλα, και τα δύο καθεστώτα εφαρμόζουν εσωτερικές πολιτικές καταστολής: η Τουρκία καταπνίγει το κουρδικό κίνημα με στρατιωτικές επιχειρήσεις, πολιτικές απαγορεύσεις και γλωσσική εξαφάνιση, ενώ αρνείται τη γενοκτονία των Αρμενίων. Η Κίνα επιδιώκει την εξαφάνιση της ταυτότητας των Θιβετιανών και των Ουιγούρων μέσα από αφομοίωση, περιορισμούς πίστης και μαζικές φυλακίσεις. Ειρωνία αποτελεί το γεγονός ότι η Τουρκία εμφανίζεται ως προστάτιδα των Ουιγούρων στο όνομα του παντουρκισμού, ενώ καταπιέζει τις δικές της μειονότητες. Και στις δύο περιπτώσεις, η διαγραφή λαών και η παραχάραξη της ιστορίας στο εσωτερικό συνοδεύεται από διεκδικήσεις ισχύος στο εξωτερικό. Στενά με στρατηγικό βάθος Το κείμενο αναλύει επίσης πώς η γεωστρατηγική πίεση ασκείται μέσα από χάρτες, θαλάσσια περάσματα και «φθηνά» μέσα ισχύος. Η Σιγκαπούρη θεωρείται ευάλωτη, καθώς το Στενό της Μαλάκκας είναι ζωτικής σημασίας για το παγκόσμιο εμπόριο και την κινεζική ενεργειακή ασφάλεια, ενώ η κινεζική διασπορά στο εσωτερικό προσθέτει κοινωνική πίεση. Το παράδειγμα της κρίσης στην Ερυθρά Θάλασσα με τους Χούθι δείχνει πώς ένα στενό πέρασμα μπορεί να μετατραπεί σε μοχλό εκβιασμού, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί και στη Μαλάκκα.Οι χάρτες, τα λιμάνια, οι πληρεξούσιοι και τα drones λειτουργούν ως εργαλεία φθοράς και ελέγχου.Ουσιαστικά η Τουρκία λειτουργεί ως «πρόβα» των τακτικών που η Κίνα θα εφαρμόσει σε μεγαλύτερη κλίμακα στον Ινδο-Ειρηνικό, με τα δύο κράτη να μοιράζονται κοινό «εγχειρίδιο» γεωπολιτικής πίεσης. Η στρατηγική της Κίνας καθρεφτίζεται στην Τουρκία. Και η κλίμακα της Κίνας μεγεθύνει τη μεθοδολογία της Τουρκίας. Το γεωπολιτικό manual του 21ου αιώνα γράφεται σε γαλάζιους χάρτες και θάλασσες. Και οι δύο χώρες – Τουρκία και Κίνα – έχουν ήδη ξεκινήσει να τον εφαρμόζουν. Read more