newsare.net
Η υποχώρηση του Ναπολέοντα από τη Ρωσία κατά το έτος 1812, ένα από τα πιο τραγικά επεισόδια της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας, αποκαλύπτει νέες άΜελέτη: Πώς συνέλαβαν ασθένειες στην ήττα του Ναπολέων από τη Ρωσία το 1812
Η υποχώρηση του Ναπολέοντα από τη Ρωσία κατά το έτος 1812, ένα από τα πιο τραγικά επεισόδια της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας, αποκαλύπτει νέες άγνωστες πτυχές μέσα από γενετική ανάλυση αρχαίου DNA. Μελετητές ανακάλυψαν στους σκελετούς Γάλλων στρατιωτών στο Βίλνιους της Λιθουανίας παθογόνα που προκαλούν παρατυφοειδή και υποτροπιάζοντα πυρετό.Να σημειωθεί αρχικά, ότι η υποχώρηση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και της Μεγάλης Στρατιάς από τη Ρωσία το 1812 υπήρξε μια καταστροφική εκστρατεία που σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την αυτοκρατορία του και την κυριαρχία του στην Ευρώπη, καθώς σχεδόν 300.000 στρατιώτες να χάνουν τη ζωή τους από μια δύναμη, η οποία αριθμητικά ήταν σχεδόν μισό εκατομμύριο άνδρες. Νέα μελέτη, βασισμένη σε γενετικό υλικό το οποίο εξήχθη από τα δόντια 13 Γάλλων στρατιωτών θαμμένων σε ομαδικό τάφο στο Βίλνιους κατά μήκος της διαδρομής της υποχώρησης, προσφέρει βαθύτερη κατανόηση των κακουχιών που βίωσε η Μεγάλη Στρατιά, εντοπίζοντας δύο παθογόνους μικροοργανισμούς που δεν είχαν προηγουμένως καταγραφεί σε αυτό το ιστορικό γεγονός. Η ανακάλυψη των βακτηρίων που προκαλούν τον παρατυφοειδή και τον υποτροπιάζοντα πυρετό από ψείρες δείχνει, σε συνδυασμό με παλαιότερες έρευνες, ότι πολλαπλές λοιμώξεις είχαν εξαπλωθεί μεταξύ των στρατιωτών, οι οποίοι ήταν εξασθενημένοι από το κρύο, την πείνα και την εξάντληση. Ο χώρος ταφής στην πρωτέυουσα της Λιθουανίας, Βίλνιους, που ανακαλύφθηκε το 2001, συμπεριλαμβάνει τα λείψανα 2.000 έως 3.000 στρατιωτών του στρατού του Ναπολέοντα.Τι υποστηρίζει ο επικεφαλής της νέας έρευνας «Το Βίλνιους ήταν κομβικό σημείο στη διαδρομή υποχώρησης του 1812. Πολλοί στρατιώτες έφτασαν εκεί εξαντλημένοι, πεινασμένοι και άρρωστοι. Ένας σημαντικός αριθμός πέθανε και θάφτηκε γρήγορα σε ομαδικούς τάφους», ανέφερε ο Νικολάς Ρασκοβάν, μοριακός βιολόγος και γενετιστής, επικεφαλής της μονάδας μικροβιακής παλαιογενωμικής στο Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι και κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology. «Αν και το ψύχος, η πείνα και ο τύφος έχουν εδώ και καιρό θεωρηθεί οι κύριες αιτίες των απωλειών, τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι και ο παρατυφοειδής πυρετός καθώς και ο υποτροπιάζων πυρετός από ψείρες ήταν παρόντες και ενδέχεται να συνέβαλαν στην εξασθένηση και τη θνησιμότητα των στρατιωτών», είπε επίσης ο Ρασκοβάν. Αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ο παρατυφοειδής πυρετός μεταδίδεται κατά μεγάλο ποσοστό μέσω μολυσμένων τροφίμων ή νερού, με συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, κοιλιακό πόνο, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, αδυναμία και μερικές φορές εξάνθημα. Η μορφή του υποτροπιάζοντος πυρετού που εντοπίστηκε μεταδίδεται μέσω ψειρών του σώματος και προκαλεί επαναλαμβανόμενα επεισόδια υψηλού πυρετού, συνοδευόμενα από πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους και αδυναμία. Στην προαναφερόμενη μελέτη, 4 από τους 13 στρατιώτες βρέθηκαν θετικοί στο βακτήριο του παρατυφοειδούς πυρετού, αλλά και 2 στο βακτήριο του υποτροπιάζοντος πυρετού. Τα συμπτώματα αυτών των δύο ασθενειών ευθυγραμμίζονται με τις περιγραφές που υπάρχουν σε ιστορικές μαρτυρίες για την υποχώρηση. Παράλληλα, προηγούμενη μελέτη του 2006, που είχε αναλύσει DNA από 35 άλλους στρατιώτες του ίδιου νεκροταφείου, είχε εντοπίσει τα παθογόνα που προκαλούν τύφο και πυρετό των χαρακωμάτων, ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα με τον παρατυφοειδή και τον υποτροπιάζοντα πυρετό. Η νέα μελέτη δεν ανίχνευσε παρουσία τύφου ή πυρετού των χαρακωμάτων. Ο Ναπολέων ηγήθηκε της Μεγάλης Στρατιάς στην εισβολή στη Ρωσία το 1812, καταλαμβάνοντας τη Μόσχα, αλλά η εκστρατεία κατέρρευσε, και αναγκάστηκε να υποχωρήσει λόγω ελλιπών προμηθειών, αντεπιθέσεων και του σφοδρού ρωσικού χειμώνα. Τα πρόσφατα στοιχεία προσθέτουν μια νέα διάσταση στην ιστορία της δοκιμασίας των στρατιωτών του Ναπολέοντα, υποδεικνύοντας ένα πολύπλοκο επιδημιολογικό τοπίο, στο οποίο πολλαπλές λοιμώξεις κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα, και όχι μια ή δύο. Παρά το γεγονός ότι η μελέτη δεν ποσοτικοποιεί τον συνολικό αντίκτυπο των νέων παθογόνων ούτε αποδεικνύει ότι ήταν διαδεδομένα σε ολόκληρο τον στρατό, συμβάλλει στην πιο ακριβές κατανόηση της ιατρικής πολυπλοκότητας της υποχώρησης. «Το αρχαίο DNA μάς επιτρέπει να αναγνωρίζουμε λοιμώξεις που οι περιγραφές των συμπτωμάτων δεν αρκούν για να αποσαφηνίσουν», ανέφερε επίσης ο Ρασκοβάν. «Η συνύπαρξη παθογόνων με διαφορετικούς τρόπους μετάδοσης υπογραμμίζει πόσο τραγικές ήταν οι συνθήκες υγιεινής εκείνη την περίοδο», δήλωσε ακόμη ο ίδιος. «Η μελλοντική έρευνα σε περισσότερους χώρους ταφής και άτομα θα επιτρέψει μια πιο λεπτομερή ανασύνθεση του επιδημιολογικού τοπίου του 1812». Η μελέτη δείχνει πώς η συνεχώς εξελισσόμενη επιστήμη της ανάλυσης αρχαίου DNA μπορεί να προσφέρει νέα στοιχεία και βαθύτερη κατανόηση ιστορικών γεγονότων. «Το αρχαίο γενετικό υλικό μάς επιτρέπει να δοκιμάζουμε ιστορικές υποθέσεις άμεσα, προσθέτοντας αποδείξεις που μπορούν να επιβεβαιώσουν ή να περιπλέξουν αφηγήσεις βασισμένες σε χρονικά και περιγραφές συμπτωμάτων», πρόσθεσε στα προηγούμενα ο Νικολάς Ρασκοβάν. «Με προσεκτική ταυτοποίηση, η γονιδιωματική έρευνα αποκαλύπτει ποια παθογόνα υπήρχαν, πώς εξελίχθηκαν και επιβίωσαν, και πώς εξαπλώθηκαν, βοηθώντας ιστορικούς και επιστήμονες να ανασυνθέσουν πολύπλοκες κρίσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια».Διαβάστε επίσης: Αργεντινή: Βρέθηκε άθικτο προϊστορικό αυγό δεινοσαύρου (Βίντεο) Πηγή: skai.gr Read more











