Το ψευδοκράτος σε σταυροδρόμι: το παρασκήνιο των «εκλογών»
Ο Τούρκος αρθρογράφος Yusuf Kanlı εξετάζει τον κρίσιμο χαρακτήρα της επικείμενης λεγόμενης «προεδρικής εκλογής» στο ψευδοκράτος στις 19 Οκτωβρίου 2025. Η εκλογή αυτή, σύμφωνα με τον συγγραφέα, ξεπερνά μια απλή πολιτική αναμέτρηση — λειτουργεί ως δημοψήφισμα για την πορεία των Τουρκοκυπρίων: αν θα εντείνουν την επιδίωξη της «ισότιμης κυριαρχίας» και δύο κρατών ή αν θα επιστρέψουν σε έναν διάλογο υπό τα πλαίσια των Ηνωμένων Εθνών και της λύσης δύο κοινοτήτων.
Δύο είναι οι κύριοι υποψήφιοι και οι διαφορετικές προσεγγίσεις τους:
Ο νυν ηγέτης Ersin Tatar, υποστηριζόμενος από το «κυβερνητικό» μπλοκ (UBP, YDP, DP), υπερασπίζεται την πολιτική ότι χωρίς αναγνώριση της ισότιμης κυριαρχίας ή τουλάχιστον διευρυμένα μέτρα όπως άμεσα ταξίδια, άμεσο εμπόριο και άμεσες επαφές, δεν μπορούν να επανεκκινηθούν διαπραγματεύσεις.Ο Tufan Erhürman, υποψήφιος από το κόμμα CTP, προτείνει επανέναρξη διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο των παραμέτρων των Ηνωμένων Εθνών με ρεαλιστική, στοχευμένη προσέγγιση: χωρίς να αμφισβητεί την πολιτική ισότητα, με χρονοδιάγραμμα και χωρίς επαναφορά σε παλιές συμφωνίες.Πέντε ημέρες πριν από τις εκλογές, η Βουλή του ψευδοκράτους επανέλαβε δεσμευτικά την πολιτική λύση των δύο κρατών, μια κίνηση που υπηρετούσε περισσότερο συμβολικό παρά νομικό σκοπό: να θέσει φραγμό σε ενδεχόμενη στροφή προς πιο διαπραγματευτικές πολιτικές.
Ο Kanlı εξετάζει τα δύο πιθανά σενάρια:Αν κερδίσει ο Erhürman, θα επιχειρήσει άνοιγμα διαλόγου, ενίσχυση τεχνικών επιτροπών και μέτρα εμπιστοσύνης, με την ανάγκη συντονισμού από την Τουρκία να παραμένει καθοριστική.Αν επανεκλεγεί ο Tatar, θα εμβαθύνει την τρέχουσα πολιτική, επιμένοντας στη «πρακτική αναγνώριση μέσω πράξεων», ενώ παράλληλα θα αυξηθεί η εξάρτηση του ψευδοκράτους από την Άγκυρα και ο κίνδυνος διεθνούς απομόνωσης.
Η επιλογή που θα κάνει ο λαός του ψευδοκράτους, σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν πρόκειται να επιλύσει το Κυπριακό από μόνη της, αλλά θα καθορίσει τη γλώσσα με την οποία θα εκφράσουν την επιδίωξή τους: μέσω της διεθνούς νομιμότητας και των Ηνωμένων Εθνών ή μέσω της στρατηγικής της κυριαρχίας και της επιμονής στο πεδίο.